Պատմությունն այսպիսին է: XVI դարի վերջում Իտալիայի Ֆլորենցիա քաղաքում, հայտնի երաժշտության սիրահար Ջիովաննի Բարդիի նավահանգստում հավաքվել էին հին հունական արվեստով հետաքրքրվածմարդիկ: Մի անգամ գաղափարառաջացավ՝ վերստեղծել ողբերգություններից մեկը և բեմադրել: Սակայն, ինչպես անել դա, երաժիշտները չգիտեին: Նրանք ենթադրում էին, որ երգերը պետք է լինեն անընդհատ, բայց իրականում հին հունական դերասան-երգիչները ընդմիջում էին այն արտասանությամբ: Այսպիսով, բեմում վերականգնելով Հին հունական ողբերգության ավանդույթը, նրանք պատահաբար ստեղծել են ամբողջովին նոր գեղարվեստական տեսք՝ օպերան, որտեղ երգերը անընդհատ էին:
Առաջին՝ օպերային ներկայացումներնիրենց եզակիությամբ մեծ տպավորություն էին թողնում հանրության վրա. դերասանները խոսելու փոխարեն երգում էին: Կար մի բան, որով կարելի էր զբաղվել: Նոր ժանրը մեծհաջողությունունեցավ: Ժամանակի ընթացքում օպերային կատարումների մեջ ավելանում ենորոշակի ավանդություններ: Ներկայացման սկզբնային երաժշտությունը կոչվում է օվերտյուր (նախերգանք) :
Օպերան կազմված է գործողության մասերից: Օպերայի բանավոր տեքստըկոչվում է լիբրետտո:Խմբում մասնակցություն են ունենում երգիչներ, նվագախումբ և հաճախ բալետի պարուհիներ: 1598թ իտալացի կոմպոզիտոր Ջակոպո Փերին գրել է օպերա՝ «Դաֆնա», իսկ 1600-ին ՝ «Էվրիդիկա»: Ենթադրվում է, որ սրանք առաջին օպերաներն են: Ի դեպ, 1632թՀռոմում հատուկ այդ կատարումների համար կառուցվել է օպերային շենք: Իհարկե,նույնպես առաջինը:
Ի դեպ, օպերան երբեք չի եղել սառեցված ժանր: Նույնիսկ երիտասարդության ժամանակ՝ XVII դարում, Ֆրանսիայում հայտնվել են օպերա-բալետներ, որտեղ բալետային սցենարները առկա էին հավասար վոկալային բաժիններում:
Թարգմանել եմ հետևյալ կայքից՝ http://www.samoeinteresnoe.com/histori/KAK_VOZNIKLA_Opera.htm
Discussions on Friendship and Human Relationship in General
The learners of Grades 10 and 11 were asked to answer 10 questions concerning friendship and human relationship in general. Here are the ten questions: